Osman sering mengelak apabila diajak kawannya untuk bermain bola. Dia selalu memberi alasan yang dia kaki bangku. Kalau diajak berlumba lari, Osman tak pernah menolak sebab dia adalah pelari sekolah. Ketika Pendidikan Jasmani, Cikgu Yusof mencari Osman. Cikgu Yusof tak nampak batang hidung Osman di padang. "Kenapa Osman tak turun padang untuk PJ?" tanya Cikgu Yusof pada Saiful. "Dia dalam kelas cikgu" jawab Saiful. Cikgu Yusof suruh Saiful memanggil Osman. Beberapa minit kemudian, Saiful membawa Osman berjumpa Cikgu Yusof. Rakan kelas yang lain sedang asyik bermain bola waktu PJ. "Mengapa kamu tidak turun untuk bermain bola sewaktu PJ?" jawab Cikgu Yusof kepada Osman. "Saya tak pandai main bola cikgu. Saya kaki bangku." jawab Osman. "Cuba sepak bola ini kepada saya" kata Cikgu Yusof.
Mahu tak mahu Osman menyepak bola ke arah Cikgu Yusof. Cikgu Yusof menahan bola dengan kakinya. Cikgu Yusof sepak semula bola itu kepada Osman. Osman menyepak semula bola itu kepada Cikgu Yusof. Selepas sepuluh minit Cikgu Yusof menepuk bahu Osman sambil berkata, "Awak boleh menendang bola. Awak juga mempunyai gaya menendang bola yang hebat. Awak juga bukan kaki bangku. Awak kena selalu bermain bola waktu PJ atau pada waktu petang. Kelak, awak boleh menjadi pemain bola sepak yang hebat".
Sekali lagi bahu Osman ditepuk orang. "Eh..mengapa termenung ni?" tegur Ramlan. "Oh! kau rupanya. Aku teringat sewaktu aku di sekolah rendah. Aku selalu kata aku ni kaki bangku. Tapi, Cikgu Yusof selalu beri semangat pada aku. Akhirnya aku berada di sini. Di sekolah Sukan Bukit Jalil" balas Osman dengan perasaan bangga.
No comments:
Post a Comment